Przepis na stronę internetową.

        Jak to się zaczyna? Ano, otwieram w necie jakiś poradnik, przepisuję, co tam napisali w przykładzie na samej górze. Dalej wstawiam jakiś znaczek i na ekranie mam to, co chciałem albo co innego lub nie mam wcale. Przeważnie, to ostatnie, ale jak się uprę i nie rzucę tej zabawy w diabły, to wreszcie coś się pokaże.

        Teraz chcę wysłać w świat, czyli do Internetu. No i dopiero teraz zaczyna się jazda.
Wbrew pozorom za niewielkie pieniądze u kogoś tam „na górze w chmurze” nabywam prawa do nazwy, czyli mniej więcej to, co piszemy po http://, oraz miejsce w prawdziwym świecie, gdzie moje wypociny zalegają na dyskach komputerowych tylko po to, abyś Ty właśnie to czytał. Fachowo to się nazywa usługa hostingowa. Ona jest ciekawa, bo w jej zakresie jest pokazanie, kto, skąd, i gdzie po twojej stronce się szwenda.

        Pokazuje się taki rozdeptany globus, gdzie po prawej Ruskie przed Chińczykami, po lewej Amerykany, a my pomiędzy, czyli jak mówią Amerykany World Map. Na globusie w miejscu gdzie ktoś podgląda moją stronkę zapala się żółte słoneczko. Jak wszedł na stronę i zaraz z krzykiem uciekł, to słoneczko malutkie, jak się rozgościł i nogi w skarpetkach wyciągnął, to słonko zaraz większe świeci.
        Koło Lublina słoneczka jakieś małe, ale i owszem czasem w Lublinie też zaświeci. Ani chybił jakiś ważny urząd wojewódzki albo inny ludowy poseł.
No i stolica też się nie powstydzi, zaświeci słoneczko na firmamencie.
Kraszczady coś nie błyszczą. Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, co to b… .

        Za to po drugiej stronie oceanu … wielkie żółte słońce!
Nasi tam są!?

Koniec części pierwszej. Dokończenie nastąpi.
Czołem bystrzaki, bądźcie ze mną!

Forest Gump, czyli Wasz kraszczadzki leśny głąb

 

 

Forest Gump - z pamiętnika młodego łebmastera (2)

 

Wiatraki według Yossara - lista zapisków

 

Strona główna